Με επίμονο τρόπο η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προσπαθεί να μας πείσει πως «δεν υπάρχει μνημόνιο στην εκπαίδευση». Δυστυχώς όμως τα κείμενα που υπέγραψε η Ελληνική κυβέρνηση με την τρόικα δηλαδή τα επικαιροποιημένα μνημόνια «3» και «4» άλλα γράφουν. Η κυβέρνηση υπογράφοντας τα ανέλαβε την ευθύνη να συστήσει μιαν επιτροπή για να προτείνει λύσεις για την ασφυκτικότερη διαχείριση των ήδη ελάχιστων πόρων που διατίθενται για την εκπαίδευση.
Και όχι μόνο αυτό, με το μνημόνιο «4» προχωρά ακόμα περισσότερο ο έλεγχος της ελληνικής εκπαίδευσης από την τρόικα και διάφορους αντιδραστικούς διεθνείς οργανισμούς. Ποιο συγκεκριμένα στο κείμενο αυτό υπάρχει η δέσμευση της κυβέρνησης ότι στην ανά τρίμηνο έκθεσή της προς την τρόικα θα πρέπει να δίνει λογαριασμό για το τι έκανε και τι δεν έκανε για την εκπαίδευση.
Κατά τα άλλα υποτίθεται πως η εκπαίδευση αποτελεί θέμα των εθνικών κρατών και σύμφωνα με τις αρχές της ΕΕ η συμβολή της είναι μόνο επικουρική. Όταν χρωστάς όμως φαίνεται πως οι δανειστές θέλουν να τα ελέγχουν όλα. Και την εκπαίδευση.
Έτσι η ελληνική εκπαίδευση τίθεται ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ μιας και θα πρέπει το Υπουργείο Παιδείας να υλοποιεί τις προτάσεις της ειδικής ομάδας και αυτό θα ελέγχεται από την τρόικα!! Έτσι πλέον οι αποφάσεις για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων θα λαμβάνονται με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια έχοντας ως δηλωμένο στόχο το «φτηνό σχολείο».
Δραματική μείωση δαπανών
Με τον προϋπολογισμό του 2011 οι δαπάνες για την παιδεία οδηγούνται σε μείωση ρεκόρ και για πρώτη φορά το ποσοστό τους βρίσκεται κάτω από το 3% του ΑΕΠ (2,75% αν αφαιρέσουμε και τις δαπάνες για την έρευνα, την κατάρτιση και τα θρησκεύματα). Έτσι για πρώτη φορά έχουμε μείωση των δαπανών και σε απόλυτες τιμές εκτός από τη μείωση του ποσοστού.
Επιβάλλεται μια εξωφρενική και απίστευτη μείωση των δημόσιων δαπανών μέσω του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 και εκτός των άλλων προβλημάτων που δημιουργεί, ουσιαστικά διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση με τις εντολές της τρόικας. Όταν οι δαπάνες για τη δημόσια παιδεία φτάσουν, όπως υπολογίζεται, μόλις στο 2,23 % (!!) επί του ΑΕΠ, αντιλαμβανόμαστε πως οι επιπτώσεις στο δημόσιο σχολείο θα είναι δραματικές.
Να σημειώσουμε πως τα ποσά αυτά αφορούν προϋπολογισμούς και σενάρια που ούτε κι αυτά μέχρι σήμερα δεν επιβεβαιώνονται. Στην πραγματικότητα, οι δαπάνες θα είναι πολύ λιγότερες.
Συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων
Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την κρίση και εφαρμόζοντας την πολιτική του μνημονίου, επιδιώκει την περικοπή των δαπανών για την εκπαίδευση, την προώθηση του σχολείου της αγοράς, την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και στα σχολεία και τελικά τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Είναι φανερό πως εάν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, το σχολείο της γειτονιάς θα γίνει παρελθόν, χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί θα εξαναγκαστούν σε εξοντωτικές μετακινήσεις. Ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα θα αυξηθεί κατακόρυφα με δραματικές συνέπειες στην ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Ούτε παιδαγωγικά κριτήρια λοιπόν υπάρχουν, ούτε για εξορθολογισμό κάποιων οριακών περιπτώσεων πρόκειται. Αλλά για πλήρη ισοπέδωση.
Σχολικές επιτροοπές - σχολικά προγράμματα
Τις μεγάλες περικοπές άρχισαν ήδη να τις βιώνουν εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές στην καθημερινότητα της λειτουργίας των σχολείων. Μειώθηκαν δραματικά οι επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών, με αποτέλεσμα την οικονομική ασφυξία του δημόσιου σχολείου και την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες του. Οι γονείς όλο και πιο συχνά καλούνται να συμβάλλουν οικονομικά στην αγορά καθημερινών ειδών πρώτης ανάγκης για τη λειτουργία του σχολείου.
Από την άλλη σταδιακά και μελετημένα το Υπουργείο Παιδείας προχωρεί στην κατάργηση σημαντικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων όπως η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη στα Λύκεια και η ενισχυτική διδασκαλία στα γυμνάσια.
Εκπαιδευτικοί
Άλλο ένα χτύπημα για την εκπαίδευση είναι η νέα μείωση μισθών και συντάξεων των εκπαιδευτικών που προωθείται με το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο» στο δημόσιο και το «μεσοπρόθεσμο». Οι εκπαιδευτικοί δηλ. θα χάσουν ακόμα ένα μεγάλο μέρος του μισθού τους που θα προστεθεί στις περικοπές των μισθών που έγινε το 2010 με τα πρώτα μνημονιακά μέτρα.
Ουσιαστικά οι εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων απειλούνται με εργασιακή περιπλάνηση σε όλη την χώρα, με το φάντασμα της απόλυσης να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Υπολογίζεται έτσι ότι θα μειωθεί κατά 25% τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των εκπαιδευτικών.
Οι επιπτώσεις των περικοπών αυτών θα είναι: περισσότερα κενά στα σχολεία, μεγάλη αύξηση των προσλήψεων ωρομισθίων, πίεση στα σχολεία για δημιουργία τμημάτων αυστηρά με 30 μαθητές και αυξήσεις στο ωράριο των μονίμων εκπαιδευτικών.
Δε θα αναλύσω τα γενικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Παιδεία μας σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, γιατί αυτά θα μας τα αναλύσουν οι σύντροφοι μας που ασχολούνται με την εκπαίδευση των τριών βαθμίδων. Εγώ θα αναφερθώ στα «ειδικά» προβλήματα που αντιμετωπίζει η ειδική εκπαίδευση όλων των βαθμίδων.
Τα περισσότερα προβλήματα ειδικής αγωγής ξεκινούν στα παιδιά από την προσχολική ηλικία με διάφορα συμπτώματα μαθησιακών δυσκολιών. Για να δούμε όμως τι χρειάζεται η εκπαίδευση αυτών των παιδιών μέσα στα σχολεία;
Σε Δημόσιο Σχολείο – Ειδική Μονάδα (τμήμα)
Η φοίτηση παιδιού με ειδικές ανάγκες για το οποίο προσδιορίστηκε ειδική αγωγή και εκπαίδευση, μπορεί να γίνει σε ειδική μονάδα που μπορεί να λειτουργήσει σε συνηθισμένο σχολείο.
Οι Ειδικές Μονάδες πρέπει να είναι εντεταγμένες και ενσωματωμένες σε συνηθισμένα σχολεία και να λειτουργούν σε χώρους άνετους και προσπελάσιμους από τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ο διευθυντής του συνηθισμένου σχολείου στο οποίο στεγάζεται η ειδική μονάδα να έχει την ευθύνη για τη λειτουργία της.
Τα παιδιά της Ειδικής Μονάδας να εγγράφονται κανονικά στο μητρώο του σχολείου και στο μαθητολόγιο της ανάλογης, κατά το δυνατό, με την ηλικία τους τάξης.
Ο συνολικός αριθμός των παιδιών σε κάθε ειδική μονάδα να καθορίζεται με βάση την ηλικία, τις ειδικές ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και την εύρυθμη λειτουργία της ειδικής μονάδας που πρέπει να στελεχώνεται από ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, γιατρούς, φυσιοθεραπευτές κ.ά.
Αρμόδια για να αποφασίσει το συνολικό αριθμό των μαθητών στην ειδική μονάδα πρέπει να είναι η Σχολική Επιτροπή, αφού ακούσει τις απόψεις του διευθυντή του σχολείου, του συνδετικού λειτουργού, του οικείου επιθεωρητή Ειδικής Εκπαίδευσης και του δασκάλου της μονάδας.
Σχολείο Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης
Το Σχολείο Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης να είναι δημόσιο και δωρεάν το οποίο να ιδρύεται και να λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου για παροχή ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τα σχολεία αυτά πρέπει να στελεχώνονται με το αναγκαίο διδακτικό αλλά και επιστημονικό (ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, γιατροί, φυσιοθεραπευτές κ.ά.) υποστηρικτικό και βοηθητικό προσωπικό και να εφοδιάζονται με σύγχρονα μέσα που είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση της αποστολής τους.
Τα παιδιά που θα φοιτούν σε σχολεία ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης να εντάσσονται σε ομάδες, που συγκροτούνται λαμβανομένων υπόψη της ηλικίας και των ιδιαιτεροτήτων κάθε παιδιού, καθώς και της πολυθεματικά αξιολογημένης ειδικής αγωγής που προσδιορίζεται για αυτά. Ο αριθμός των μαθητών στις ομάδες να καθορίζεται, με βάση τις αξιολογημένες ανάγκες κάθε παιδιού, από ομάδα που αποτελείται από έναν επιθεωρητή Ειδικής Εκπαίδευσης, έναν εκπαιδευτικό ψυχολόγο, έναν εκπαιδευτικό Ειδικής Εκπαίδευσης, φυσικά από το δημόσιο τομέα, και το διευθυντή του σχολείου.
Προχωράμε όμως στις Πανελλήνιες Εξετάσεις για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα συμβαίνουν τα εξής:
Όπως είναι γνωστό οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εξετάζονται προφορικά ή γραπτά, κατά περίπτωση, ανάλογα με τις δυνατότητές τους σύμφωνα με τις διατάξεις της αριθμ.Φ.253/155439/Β6(ΦΕΚ 2544 Β΄/30-12-2009) Υπουργικής Απόφασης.
Συγκεκριμένα εξετάζονται μόνο γραπτά οι μαθητές:
α) που έχουν σοβαρά προβλήματα ακοής (κωφοί, βαρήκοοι) σε ποσοστό 67% και πάνω
β) που παρουσιάζουν προβλήματα λόγου και ομιλίας (δυσαρθρία, τραυλισμός)
γ) που παρουσιάζουν προβλήματα επιληψίας
δ) παρουσιάζουν το φάσμα αυτισμού
Εξετάζονται προφορικά μόνο οι εξεταζόμενοι που αδυνατούν να υποστούν γραπτή εξέταση επειδή:
α) είναι τυφλοί, σύμφωνα με το ν.958/79 (ΦΕΚ 191 Α) ή έχουν ποσοστό αναπηρίας στην όρασή τους τουλάχιστον 67% ή είναι αμβλύωπες με ποσοστό αναπηρίας στην όρασή τους τουλάχιστον 67%,
β) έχουν κινητική αναπηρία τουλάχιστον 67% μόνιμη ή προσωρινή που συνδέεται με τα άνω άκρα,
γ) πάσχουν από σπαστικότητα των άνω άκρων,
δ) πάσχουν από κάταγμα ή άλλη προσωρινή βλάβη των άνω άκρων που καθιστά αδύνατη τη χρήση τους για γραφή,
ε) παρουσιάζουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες όπως δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία, δυσαναγνωσία, δυσορθρογραφία και
στ) παρουσιάζουν το φάσμα αυτισμού
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
Στους εξεταζόμενους πρέπει να παρέχεται ικανός χρόνος ανάλογα και με το εξεταζόμενο μάθημα, προκειμένου να μελετήσουν, να κατανοήσουν τα θέματα και να κρατήσουν, εφόσον το επιθυμούν, σημειώσεις στο τετράδιο τους για να τις χρησιμοποιήσουν όταν θα προσέλθουν στην επιτροπή.
Επίσης στην Επιτροπή πρέπει απαραίτητα να παρίσταται και ένας (1) Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ή ο Προϊστάμενος του οικείου ΚΕΔΔΥ ή εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ο οποίος υπηρετεί στο ΚΕΔΔΥ, για την παροχή διευκρινίσεων ή επεξηγήσεων σε θέματα ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, όταν ζητηθεί από την επιτροπή.
Οι υποψήφιοι με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πρέπει κατά τη διάρκεια της εξέτασης να αντιμετωπίζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να ξεχνούν αν είναι δυνατό τα προσωπικά τους προβλήματα που προέρχονται από την «ιδιαιτερότητά τους» και έτσι να είναι σε σωστή ψυχολογική κατάσταση για να αποδώσουν σύμφωνα με τις γνώσεις και τις ικανότητές τους.
Και έχοντας για παράδειγμα όλη αυτή την απαξίωση που δέχεται κάθε επίπεδο της Παιδείας μας και ειδικά η Ειδική Εκπαίδευση, τελειώνω λέγοντας ότι πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας διεκδικώντας για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες:
1. Ειδική Μονάδα (τμήμα) μέσα στο χώρο του Δημόσιου Σχολείου, όπου δεν μπορούν να συστεγαστούν Ειδικά Σχολεία λόγω υποδομής χώρου.
2. Να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, την ενίσχυση και αναβάθμιση της εκπαίδευσης που παρέχουν τα ειδικά σχολεία και την εξασφάλιση συγκεκριμένων πόρων για τη διατήρηση της λειτουργικής τους βιωσιμότητας για την κάθε νέα σχολική χρονιά.
3. Να ιδρυθεί Σχολείο Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε κάθε πόλη της χώρας.
4. Όχι στην κατάργηση των Ειδικών Σχολείων που ήδη υπάρχουν!!!
Γιατί αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό δεκάδων χιλιάδων μαθητών, κυρίως των φτωχότερων οικογενειών, από την ειδική εκπαίδευση και έχει ως αποτέλεσμα την παράδοση ενός σημαντικού μέρους του εκπαιδευτικού μας συστήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στο κυνήγι των χορηγιών και στην εμπορευματοποίηση της Ειδικής Αγωγής – Εκπαίδευσης.
Αύξηση λοιπόν των Ειδικών Σχολείων και Όχι Κατάργηση!
Γιατί και τα Άτομα με Ιδιαιτερότητες έχουν το Δικαίωμα στη Γνώση και την Παιδεία!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου