Πέφτουν χωρίς μαξιλαράκια Σε ανώμαλη προσγείωση οδηγείται η κυβέρνηση στα δύο κρίσιμα μέτωπα.

Πέφτουν χωρίς μαξιλαράκια

Σε ανώμαλη προσγείωση οδηγείται η κυβέρνηση στα δύο κρίσιμα μέτωπα.

voyli_34.jpg

Σε ανώμαλη προσγείωση οδηγείται η κυβέρνηση στα δύο κρίσιμα μέτωπα. Πρώτο, σχετικά με την τρόικα. Μέσα σε δύο μήνες αναγκάστηκε να αλλάξει γραμμή και από το περίφημο τέλος του Μνημονίου να περάσει στην παράταση. Δεύτερο, με δεδομένη την ήττα στη μάχη με τα e-mail, Σαμαράς και Βενιζέλος προτάσσουν και επισπεύδουν την προεδρική εκλογή. Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να συγκεντρώσουν προεδρική πλειοψηφία 180 βουλευτών, αλλά επιχειρούν να δημιουργήσουν επικοινωνιακές εντυπώσεις, ενεργοποιώντας κινήσεις αποστασιοποίησης βουλευτών από τα κόμματά τους ή και αποστασίας. Για να αποφύγουν τη συντριβή οι κυβερνητικοί εταίροι αρνούνται να υπογράψουν τη συμφωνία με την τρόικα και ζητούν να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να αποκατασταθεί κλίμα... πολιτικής σταθερότητας.

Προκειμένου να δημιουργηθεί πλαστή εικόνα προεδρικής πλειοψηφίας, ενθαρρύνεται η φάρσα συναίνεσης με πρωταγωνιστές ορισμένους ανεξάρτητους βουλευτές ή άλλους που αποχωρούν από τα κόμματά τους. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έδωσε το σύνθημα της διάλυσης των κομμάτων, όταν ισχυρίστηκε ότι ήρθε η ώρα του βουλευτή να ψηφίσει χωρίς να δεσμεύεται από τη στάση του κόμματός του. Βέβαια, σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες για να περάσει το Μνημόνιο ο Σαμαράς είχε βάλει θέμα κομματικής πειθαρχίας. Στην ίδια κατεύθυνση ενεργεί και το προεδρικό παρασκήνιο από προχθές, με την επίσκεψη Μεϊμαράκη στον Κ. Παπούλια.

Σύμφωνα με την πολιτική αριθμητική, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ο αριθμός των 180 βουλευτών. Ίσως υπάρχει μόνο ένα μικρό ενδεχόμενο, που καλό είναι να το έχουμε στο μυαλό μας. Ο Μπαλτάκος θα προσπαθήσει να ψαρέψει "πρόθυμους" χρυσαυγίτες βουλευτές, εν όψει μάλιστα της δίκης τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, ο εξευτελισμός τους θα είναι τέλειος.

Η προεδρική εκλογή, λοιπόν, θα αποδειχθεί όνειρο χειμερινής νυκτός. Και η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές ίσως και στο τέλος του Ιανουαρίου. Πρόκειται για οδό διαφυγής κατ' αρχήν του Βενιζέλου, ο οποίος νιώθει τα χνώτα του ΓΑΠ και έχει κάθε πολιτικό συμφέρον να μην επιτρέψει την παράταση της παρούσας Βουλής, ώστε να μη δοθεί χρόνος να οργανωθεί παπανδρεϊκό σχήμα. Ο ίδιος ο Βενιζέλος έχει διαμηνύσει στον Σαμαρά ότι οι βουλευτές του δεν μπορούν να ψηφίσουν τα μέτρα. Και ο Σαμαράς, αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο να πέσει η κυβέρνησή του, φαίνεται να σύρεται στην προσφυγή στις κάλπες μέσω της άκαρπης προεδρικής εκλογής.

Ιδιαίτερα ο Σαμαράς φοβάται ότι η... πολλή συναίνεση θα οδηγήσει σε σενάρια κυβέρνησης ειδικού σκοπού (κάτι σαν την κυβέρνηση Παπαδήμου), που δεν τον περιλαμβάνουν. Γι' αυτό φαίνεται να επιδιώκει τη διαχείριση της κρίσης επιλέγοντας τη λύση της μικρότερης συντριβής. Με την κρυφή ελπίδα ότι μπορεί να ανακοπεί η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα από τα αδιέξοδα της πολιτικής τους, χωρίς την εμπιστοσύνη των πιστωτών που ήταν το μοναδικό και ισχυρότερο στήριγμά τους, Σαμαράς και Βενιζέλος σύρονται σε εκλογές. Κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός προκαλεί την πολιτική αποσταθεροποίηση. Αλλά είναι τα αδιέξοδα της δικής τους πολιτικής και οι εσωτερικές τους αντιθέσεις που προκαλούν την αποσταθεροποίηση.

Πίσω από τις κινήσεις "συναίνεσης" και την τακτική αμοιβαδοποίησης των κομμάτων, με πολλές ανεξαρτητοποιήσεις και αποστασίες, αναλόγως και των συσχετισμών στη νέα Βουλή, δημιουργείται ένα νέο πολιτικό μωσαϊκό. Θα αναζητηθούν δυνατότητες ανασυγκρότησης του μνημονιακού - αστικού πολιτικού συστήματος. Αυτά όμως αφορούν την επόμενη μέρα. Και είναι αυτή η επόμενη μέρα που φοβίζει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο.